Page 83 - mat kl 5 cz.1

Wybieramy najmniejszą z tych liczb, która powtarza się w obu mianownikach, czyli najmniejszą
wspólną wielokrotność tych ułamków. W tym przykładzie jest to 12.

Rozszerzamy ułamki tak, aby w mianownikach otrzymać liczbę 12. 3 · 3 = 9 i 5 · 2 = 10
4 · 3 12 6 · 2 12

Ułamki zostały sprowadzone do wspólnego mianownika – otrzymaliśmy 9 i 10 .
12 12

Najlepiej sprowadzać ułamki do najmniejszego możliwego wspólnego mianownika (jest nim NWW mianowników tych
ułamków), ale nie jest błędem znalezienie innego, większego mianownika.
Najczęściej wybieramy najmniejszy wspólny mianownik ze względu na łatwiejsze obliczenia podczas rozszerzania ułamków
i ewentualnych dalszych rachunków.

2. Podane pary ułamków sprowadź do najmniejszego wspólnego mianownika.

3 4 1 1 3 1 9 2
a) i b) i c) i d) i
8 5 4 6 4 2 10 7
7
5
1
5
4 i 5 i 2 i 7 i 12
6
8
2
6
3
9
8
1
1
3
1 i 3 i 5 i 7 i 2
6 5 10 4 8 4 10 5
Zauważ, że aby sprowadzić ułamki do wspólnego mianownika w punkcie a) ćwiczenia 2, należało po-
mnożyć przez siebie mianowniki obu podanych ułamków.
Czy tak samo trzeba było postąpić w punktach b), c) i d)?
4
7
3. Maciek i Tomek sprowadzali ułamki 15 i 25 do wspólnego mianownika. Który z chłopców
wykonał zadanie prawidłowo? Który obliczył szybciej?

Maciek Tomek

7 • 5 = 35 15 7 • 25 = 175 25 25

75 • 5 375 •15 • 7
15 • 5 15 • 25
75 125 175
4 • 3 = 12 4 • 15 = 60 +25
75 375 375 15
25 • 3 25 • 15
• 4
60

Czy już wiesz, dlaczego warto wybierać najmniejszy wspólny mianownik?

81