Page 148 - polski 6 cz2
P. 148
Adam Mickiewicz
Burza
1 sonet – utwór poetycki składa- z cyklu Sonety krymskie
1
jący się z czterech zwrotek: dwóch
4-wersowych i dwóch 3-werso- Zdarto żagle, ster prysnął, ryk wód, szum zawiei,
wych; dwie pierwsze zwrotki mają Głosy trwożnej gromady, pomp złowieszcze jęki,
2
charakter opisowy, pozostałe Ostatnie liny majtkom wyrwały się z ręki,
przekazują emocje, uczucia, myśli Słońce krwawo zachodzi, z nim reszta nadziei.
podmiotu lirycznego
2 majtek – członek załogi statku Wicher z tryumfem zawył, a na mokre góry
wykonujący proste prace Wznoszące się piętrami z morskiego odmętu
3
3 genijusz śmierci – tu: śmierć, Wstąpił genijusz śmierci i szedł do okrętu,
zagrożenie, które wyłania się Jak żołnierz szturmujący w połamane mury.
z morza
Ci leżą na pół martwi, ów załamał dłonie,
Ten w objęcia przyjaciół żegnając się pada,
Ci modlą się przed śmiercią, aby śmierć odegnać.
Ciekawe!
Jeden podróżny siedział w milczeniu na stronie
I pomyślił: szczęśliwy, kto siły postrada,
Albo modlić się umie, lub ma z kim się żegnać.
Sonety krymskie to cykl 18 wierszy
Adama Mickiewicza. Poeta za-
warł w nich swoje wrażenia z po-
dróży na Półwysep Krymski, którą
odbył latem i jesienią 1825 r. Cykl
powstał w latach 1825–1826. Tak
pisał Mickiewicz do J. Lelewela:
Ale widziałem Krym! Przetrzyma-
łem tęgą burzę morską i byłem Franciszek Ksawery Lampi, Rozbitkowie na brzegu morza (Burza morska), 1840
jednym z kilku zdrowych, którzy
zachowali dosyć siły i przytom-
1. Porównaj warunki pogodowe opisane w utworze z informacjami
ności, aby napatrzeć się do woli zamieszczonymi w tabeli na s. 145. Powiedz, który stopień w skali
temu ciekawemu widowisku. Beauforta mógł osiągnąć wiatr w czasie burzy z wiersza.
146
0717_881217_polski_kl6_cz_2_DRUK.indd 146 17.07.2019 20:22:41
