Page 102 - polski 7 cz 1
P. 102
Alojzy Feliński (1771–1820) – polski Alojzy Feliński
poeta, dramatopisarz, historyk Hymn
i teoretyk literatury, w 1816 r.
opublikował pracę na temat ortografii.
Boże! coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
I tarczą swojej zasłaniał opieki
Od nieszczęść, które przywalić ją miały;
Przed twe ołtarze zanosim błaganie,
Naszego Króla zachowaj nam Panie!
Ty, coś ją potem, tknięty jej upadkiem,
Wspierał walczącą za najświętszą sprawę,
I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem,
Wśród samych nieszczęść pomnożył jej sławę;
Przed twe ołtarze...
1 cudy – dziś: cudami Ty, coś na koniec nowymi ją cudy 1
Wskrzesił, i sławne z klęsk wzajemnych w boju
Połączył z sobą dwa braterskie ludy,
Pod jedno berło Anioła pokoju;
Przed twe ołtarze...
Wróć nowej Polsce świetność starożytną
I spraw, niech pod Nim szczęśliwą zostanie;
2
2 sprzyjaźnione – zaprzyjaźnione Niech sprzyjaźnione dwa narody kwitną
I błogosławią Jego panowanie;
Przed twe ołtarze…
[„Boże, coś Polskę...”]
Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
Coś ją osłaniał tarczą swej opieki
Od nieszczęść, które pognębić ją miały;
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!
Ty, ktoryś potem tknięty jej upadkiem
Wspierał walczących za najświętszą sprawę
I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem,
W nieszczęściach samych pomnażał jej sławę;
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!
100
