Page 53 - polski 8 cz1

Dworek w Ciekotach. W latach
1871–1883 mieszkała tu rodzina
Żeromskich. W XX wieku dwór uległ
całkowitemu zniszczeniu, na zdjęciu
budynek odtworzony w 2010 r.

Czy to miłością zwać się może – to uczucie nieopisanej tęsknoty, jaką czuję,
gdy jej nie widzę? Trzeba się wyrzec na zawsze tych uczuć, zamordować je
w sobie! Tak, trzeba energii, ażeby nie okazać jej tego, nie widzieć jej długo i –
zapomnieć!... Czy ona się domyśla, jak ja ją uwielbiam? [...] Dziś wieczorem,
po długim błąkaniu się około jej okien, napisałem wierszyk: Do Ludwini... [...]

2 3 w r z e ś n i a. Nauka! Dziś dopiero rozumiem rzeczywiście, czym jest na-
uka. Dotąd nie rozumiałem jej, a przynajmniej widziałem ją z innej strony.
[...] Zajmowałem się wyłącznie literaturą, inne zaś nauki śmiech szyderstwa
wzbudzały we mnie. [...] Dziś – przejrzałem! Zobaczyłem naukę, poznałem,
czym ona dla człowieka. Zaczynam pojmować, że nauka to strażnica każde-
go kroku człowieka, to rozkoszna jakaś kraina, w której błądzisz i nie znasz
jej rozkoszy, a coraz bardziej postępując, choć kaleczysz nogi i ręce, widzisz
w oddali powstające i powiększające się światełko, co ci rozwidnia rozkosze
kraju tego, ale rozjaśnić zupełnie, w całej pełni południa, nigdy nie może,
bo byś – oszalał! Jakże słodko teraz od suchej geometrii polecieć czasem my-
ślą ku Grobowi Agamemnona . [...] Ach! teraz to prawdziwa rozkosz, teraz mi 14 Grób Agamemnona – utwór Juliusza
14
jaśnieje blask tego boskiego ognia, co się poezją nazywa. [...] Słowackiego

1 4 p a ź d z i e r n i k a. Dziś skończyłem lat ośmnaście! Lat ośmnaście prze-
żyłem i cóż dobrego zrobiłem na świecie? Szyller w ośmnastym roku napisał 15 Szyller – Fryderyk Schiller (1759–1805),
15
Zbójców, a ja? Czy napisałem co, co by godnym było imienia utworu? Mój Boże, poeta niemiecki, autor m.in. ody Do Ra-
mam lat ośmnaście, jestem w wieku, gdy wszyscy go zazdroszczą, w złotym wie- dości oraz dramatu Zbójcy
ku, w pełni siły marzeń, jestem młodzieńcem i cóż mi zostanie ze spędzenia tych
lat? Och! oby tylko nie wspomnienie chwil na próżno zmarnowanych... [...]

2 4 l i s t o p a d a. Ha! Głaskają nas moskiewscy bracia! Dziś na przykład
wchodzi p. Bem na lekcją polskiego i ogłasza postanowienie kuratora: [...]

51