Page 86 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook
P. 86

Dźwięk to fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym (powietrzu,
                                                              metalu, wodzie) – jest ona falą podłużną.
                                                      Jednocześnie jest to wrażenie słuchowe wywołane tą falą.
                                                Ciała drgające, którym towarzyszą dźwięki, nazywamy źródłami dźwięku.


                                               Wokół  nas  występują  zarówno  naturalne  źródła  dźwięku,  jak  i  wytwo-
                                            rzone przez człowieka. Do tych pierwszych zaliczymy: struny głosowe ludzi,
                                            zwierząt, spadającą wodę w wodospadzie, wodę płynącą w rzece, brzęczenie
                                            owadów, grzmoty. W drugiej grupie znajdują się drgające z określoną czę-
                                            stotliwością  przedmioty,  np.  instrumenty  muzyczne,  kamertony,  generatory
                                            drgań  akustycznych.  Szczególnymi  źródłami  dźwięków  są  właśnie  instru-
                                            menty  muzyczne.  Wyróżniamy  wśród  nich  m.in.  strunowe,  perkusyjne,
                                            dęte, elektryczne.
                                               W instrumentach strunowych źródłem dźwięku jest drgająca napięta stru-
        2.24  Drgania brzeszczotu są
        źródłem fali podłużnej rozchodzącej   na; w dętych – drgający słup powietrza; w perkusyjnych – drgające elementy
        się w powietrzu                     perkusji, zaś w elektrycznych – drgania elektryczne.




        Więcej na temat


               Jak działa zmysł słuchu człowieka?


        W ośrodku, w którym rozchodzi się fala akustyczna, powstają chwilowe zagęszczenia i rozrzedzenia cząste-
        czek ośrodka. W ten sposób w powietrzu obok ciśnienia atmosferycznego powstaje dodatkowe ciśnienie fali
        dźwiękowej, zwane ciśnieniem akustycznym. Zmiany ciśnienia, które są niewielkie, ale często występujące,
        rejestruje dzięki błonie bębenkowej nasze ucho. Drgania błony bębenkowej przenoszone są przez kosteczki
        słuchowe – młoteczek, kowadełko, strzemiączko – do ślimaka w uchu wewnętrznym.
        Ślimak jest ostatnim odcinkiem
        układu przewodzącego dźwięk.                                    młoteczek     strzemiączko     nerw słuchowy
        W kanale ślimaka znajduje się
        narząd Cortiego, w którym miesz-
        czą się komórki słuchowe pokryte
        rzęskami. Zmysłem słuchu odbie-
        ramy tylko te drgania, które pobu-
        dzają rzęski komórek słuchowych,
        czyli drgania o częstotliwościach   fala akustyczna
        z zakresu od 16 Hz do 20 000 Hz.
        Komórki słuchowe zamieniają drga-
        nia mechaniczne w impulsy ner-
        wowe (elektryczne), które wzdłuż
        włókien nerwu słuchowego prze-
        kazywane są do mózgu, gdzie                                     błona bębenkowa      kowadełko       ślimak
        powstaje wrażenie słuchowe.         Budowa ucha

                                       84
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91