Page 160 - historia 8
P. 160
Społeczeństwo w stalinowskiej Polsce NA MARGINESIE SPOŁECZEŃSTWA
Władzę w „ludowej” Polsce sprawował wąski krąg najwyższych działaczy PZPR. WŁA DZE Władze represjonowały grupy, które uważały za największe zagrożenie
dla komunizmu: ziemian i żołnierzy podziemia niepodległościowego.
To oni znajdowali się na szczycie drabiny społecznej w PRL. Podlegały im UB, Od obywateli wymagano posłuszeństwa. Tłumiono społeczną aktywność.
milicja i organizacje partyjne typu ZMP. Na straży interesów partii i ZSRS stało PARTYJNO- PAŃSTWOWE Szykanowano ludzi, którzy chcieli myśleć samodzielnie czy mieli odwagę rozwijać
wojsko zdominowane przez sowieckich generałów. U dołu piramidy znajdowali się prywatną inicjatywę. Jako zagrożenie dla ustroju postrzegano właścicieli
warsztatów rzemieślniczych, drobnych przedsiębiorców, a także księży oraz
robotnicy i chłopi, a wraz z nimi przedstawiciele inteligencji (m.in. nauczyciele niezależnych naukowców i artystów. Jednocześnie władze usiłowały pozyskać
i naukowcy) oraz artyści. Żadna z tych grup nie miała wpływu na władzę. do współpracy jak najwięcej ludzi nauki i kultury oraz przedstawicieli Kościoła.
Wobec opornych funkcjonariusze UB stosowali szantaż i środki nacisku.
NA MARGINESIE SPOŁECZEŃSTWA
Bolesław Bierut Biuro Polityczne KC PZPR
– I sekretarz KC PZPR Żołnierze podziemia
niepodległościowego –
określani przez propagandę
mianem „bandytów”
Ksiądz – przedstawiciel Kościoła,
instytucji zaliczanej przez władze
do „wrogich sił reakcji”
Oficer UB Działaczka ZMP
Drobni przedsiębiorcy
i rzemieślnicy –
czyli „prywaciarze”
i „spekulanci” Aktywista partyjny Milicjant
Oficer Wojska Polskiego
Niezależni twórcy i część inteligencji –
„element niepewny”
Indywidualny rolnik –
nazywany pogardliwie
„kułakiem”
Chłopi Robotnicy Górnicy Ludzie kultury Pracownicy umysłowi Pracownicy handlu i usług
158
