Page 118 - polski 5 cz1
P. 118

– Będziemy miały siebie wzajemnie, Aniu! A cóż bym uczyniła,
                                            gdyby ciebie tu nie było, gdybyś nigdy do nas nie przybyła? Wiem
                                            dobrze, moja Aniu, że nieraz bywałam dla ciebie szorstka i surowa,
                                            ale nie sądź, że pomimo to nie kochałam ciebie tak jak Mateusz. Przy-
                                            znaję się do tego, że zawsze trudno mi było wypowiedzieć, co czułam,
                                            ale w tej chwili potrafię to uczynić. Ja ciebie kocham, Aniu, tak bar-
                                            dzo, jak gdybyś była moim własnym dzieckiem. Od tej chwili, kiedy
                                            przybyłaś na Zielone Wzgórze, byłaś mi stale radością i pociechą.
                                               W dwa dni potem wyniesiono Mateusza Cuthberta przez sień
                                            jego starego domu, poza pola, które uprawiał, poza sady, które uko-
                                            chał, i poza drzewa, które zasadził.
                                               Avonlea  powróciła  do  swego  zwykłego,  niezamąconego  spoko-
                                            ju  i  nawet  na  Zielonym  Wzgórzu  wszystkie  sprawy  potoczyły  się
                                            dawnym trybem, robota była wykonywana z tą samą regularnością
                                            co dawniej, pomimo że wszyscy dotkliwie odczuwali bolesną pustkę,
                                            jaką sprawiła śmierć Mateusza.

                                                                          przełożyła Rozalia Bernsteinowa [czyt. bernsztajnowa]



                                            1.    Opisz w zeszycie reakcje Ani i Maryli na śmierć Mateusza.

                                            2.    Powiedz, jakie były różnice i podobieństwa w reakcjach
                                                  Ani i Maryli.


                                            3.    Odszukaj w tekście opisy odczuć Ani, Maryli i okolicznych
                                                  mieszkańców, a następnie zastanów się, jaki stosunek
                                                  do Mateusza mieli jego bliscy i sąsiedzi. Wnioski zapisz w zeszycie
                                                  i poprzyj je odpowiednimi cytatami.

                                            4.    Biały majestat śmierci pochylił się nad nim i ukoronował jego czoło
                                                  – jak rozumiesz tę przenośnię? Wyjaśnij słowa kluczowe: biały,
                                                  majestat, ukoronował. Zapisz swoje wyjaśnienia w zeszycie.
       Pomoc
       kochana Aniu, droga przyjaciół-      5.    Avonlea powróciło do swego zwykłego, niezamąconego
       ko; dowiedzieć się, otrzymać               spokoju... – dokończ czytanie tego akapitu. Z czego wynika
       wiadomość o śmierci; nagła,                powrót do codziennego życia i spokoju ducha po śmierci nawet
       niespodziewana śmierć; przy-               bliskich osób? Porozmawiaj o tym z koleżankami oraz kolegami,
                                                  a następnie sformułujcie i zapiszcie w zeszytach wniosek.
       kra, smutna wiadomość; wyra-
       zy ubolewania, żalu, szczerego       6.    Ania nie mogła wymówić tego strasznego wyrazu... – chodziło
       współczucia; łączyć się w smut-            o wyraz śmierć. Powiedz, dlaczego – twoim zdaniem – ludzie
       ku, przeżywać                              boją się pewnych słów, zwłaszcza tych związanych ze śmiercią
                                                  i chorobą.
       Kondolencje – wyrazy współ-          7.    Sfomułuj w zeszycie kondolencje skierowane do Ani z powodu
       czucia składane komuś z po-                śmierci Mateusza. Napisz je jako bliska osoba. Wykorzystaj
       wodu śmierci bliskiej osoby;               słownictwo zamieszczone na marginesie.
       wyrażanie ubolewania, żalu.

                                        116
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123