Page 181 - historia 8
P. 181

Świt opozycji – Komitet Obrony Robotników

          Pomoc  represjonowanym  robotnikom  organizowało  wielu  przedstawicieli
          środowisk inteligenckich. Ich wspólne działania doprowadziły do powstania
          23 września 1976 r. Komitetu Obrony Robotników (w skrócie: KOR).
          Była to najbardziej znana organizacja opozycyjna w latach 70. XX w. Jej
          członkowie organizowali zbiórki pieniędzy dla poszkodowanych i ich rodzin.
          Zapewniali też pomoc prawną dla sądzonych w procesach. KOR nie był le-
          galną organizacją, ale działał jawnie i starał się poruszać w granicach prawa.   Rozwój opozycji demokratycznej
          Do jego najwybitniejszych działaczy należeli: pisarz Jerzy Andrzejewski, ak-  w Polsce przyspieszyło podpisanie
          torka Halina Mikołajska, ekonomista Edward Lipiński i historyk literatury   przez Gierka w 1975 r. Aktu
          Jan Józef Lipski. Ponadto aktywni byli młodsi opozycjoniści: Zbigniew i Zo-  końcowego Konferencji
          fia Romaszewscy, Jacek Kuroń i Antoni Macierewicz. W 1977 r. organizacja   Bezpieczeństwa i Współpracy
                                                                                     w Europie (w skrócie: KBWE).
          przekształciła się w Komitet Samoobrony Społecznej (KSS) „KOR”.            Dokument zatwierdziły niemal
          Jego działacze wysunęli na pierwszy plan walkę o prawa i wolności obywatel-  wszystkie kraje europejskie, USA
          skie w komunistycznym państwie.                                            i Kanada. Państwa-sygnatariusze
             Oprócz  KSS  „KOR”  powstały  też  ugrupowania  opozycyjne,  które      potwierdziły nienaruszalność granic
                                                                                     w Europie i wyrzekły się stosowania
          formułowały  radykalne  postulaty  niepodległościowe  i  antykomunistyczne.   przemocy. Jednocześnie
          Utworzony wiosną 1977 r. Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela            zobowiązały się do poszanowania
          (ROPCiO)  wprost  postulował  obalenie  władzy  PZPR  i  przywrócenie  nie-  praw człowieka. To pozwoliło
          podległości Polski. Na jego czele stanęli Andrzej Czuma i Leszek Moczulski.   monitorować przypadki łamania
                                                                                     praw i wolności w krajach
          Z  czasem  z  organizacji  wyłoniły  się  Konfederacja  Polski  Niepodległej   komunistycznych. Na zdjęciu:
          (Leszek Moczulski) i Ruch Młodej Polski (Aleksander Hall, Marek Jurek).    obrady KBWE.








                                                                                     Działacze KSS „KOR” i ROPCiO
                                                                                     w kościele Świętego Krzyża
                                                                                     w Warszawie w październiku
                                                                                     1979 r. W pierwszym rzędzie stoją
                                                                                     (od lewej): Anna Kowalska, Jacek
                                                                                     Bierezin, Andrzej Czuma i Halina
                                                                                     Mikołajska. W drugim rzędzie
                                                                                     (pierwszy z lewej): Jan Lityński.

          List 59
          W  1975  r.  władze  zapowiedziały  umieszczenie  w  konstytucji  PRL  zapisów
          o kierowniczej roli PZPR i trwałym sojuszu z ZSRS. Plany te wywołały sprze-
          ciw wielu środowisk. W listopadzie 1975 r. Episkopat Polski skierował do władz
          list  protestacyjny.  W  grudniu  tego  roku  zaoponowali  intelektualiści.  Wysto-
          sowali oni do władz List 59, zredagowany przez Jana Olszewskiego, Jakuba
          Karpińskiego i Jacka Kuronia. List podpisali między innymi: Zbigniew Her-
          bert,  Wisława  Szymborska,  Stefan  Kisielewski  i  Adam  Zagajewski.  Władze
          nie zrezygnowały ze zmian w konstytucji, lecz złagodziły wprowadzone zapisy.

                                                                                   179
   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186